आज संध्याकाळी बऱ्याच दिवसांनी किराणा सामान आणायला गेले होते. आज शुक्रवार संध्याकाळ म्हणजे तिथे मरणाची गर्दी! हो इथे चक्क गर्दी वगैरे असते कारण जवळपासचे सगळे लोक ह्याच सुपरमार्केट्मधे येतात!
तर ह्या मोठ्याच्या मोठ्या दुकानात खरेदीसाठी कायम झुंबड उडालेली असते. खरंतर जर्मनीत आल्यापासुन खरेदीसाठी झुंबड उडालेली फार कमी वेळेस दिसते. तर ते असो.
मी आपली आधी भाज्या, फळं मग बाकीच्या एक एक गोष्टी घेत घेत दुकानाच्या सगळ्यात शेवटच्या भागात पोहोचले. आता फक्त चिया सीड्स घेतल्या कि पटापट वर जाऊन रांगेत लागालंच पाहिजे, कारण तिथे कमीत कमी २० मिनिटे जाणार हे पक्क माहित होतं. पुन्हा घरी जाऊन स्वयंपाक करायचा होता! डोक्यात असे सगळे विचार घेऊन मी त्या सेक्शनला पोहोचले.
तर एका जोडीने मुसली घेण्यासाठी म्हणुन शॉपिंग ट्रॉलीसकट अख्खाच्या अख्खा सेक्शन स्वतःच व्यापला होता. चिया सीड्स मुसलीच्याच बाजुला ठेवलेली असल्यामुळे, मी आपली ती जोडी आणि त्यांची ट्रॉली हलण्याची वाट बघत उभी राहिले. पण त्या जोडीचा अविर्भाव बघुन जरा शंकाच आली.
जोडीतल्या ताईंनी मुसलीचं पॅकेट ट्रॉलीत टाकलं आणि ती मधाळ आवाजात, अगदी डोळ्यात डोळे घालून दादाला काहीतरी म्हणाली! दादाने पण एकदम प्रेमळ नजरेने तिच्याकडे बघितलं, हळुच तिची टोपी बाजुला केली आणि तिच्या कपाळावर ओठ टेकवले! तेजामार, मुसलीला बघुनच एवढं प्रेम! घरी जाऊन खातील तेव्हा काय करतील!!
मला वाटलं आता झालं असेल दोघांचं, आता हलतील तिथुन तर त्यांचं प्रेम अजुन उत्कट पायरीवर पोहोचलं! दादाने हलकेच तिच्या गालावर ओठ टेकवले. ती लाजुन चुर, तरीही तिने त्याला पुन्हा मधाळ आवाजात काहीतरी प्रतिसाद दिला!
बरं त्यांच्या प्रेमात मला एक्सक्युजमी वगैरेही म्हणता येईना. मी एवढी तिथे उभी असुन त्यांना काडीचाही फरक पडला नव्हता तर माझ्या बोलण्याने काय होणार होतं म्हणा!
म्हणुन मग मी इकडून, तिकडून, कुठून चिया सीड्स दिसत आहेत का ते बघत होते. पण त्यांच्या ट्रॉलीमुळे अवघड होतं. बरं सगळ्यांत बावळटपणा म्हणजे मी आपली यन्टमसारखी त्यांच्या प्रेमाची साक्षीदार असल्यासारखी तिथल्या तिथेच फिरून वेगवेगळ्या बाजुंनी शोधाशोध करत होते, त्यामुळे चिया राहिल्या बाजुला आणि त्यांचं पायऱ्या चढत असलेलं प्रेमच दिसत होतं!
किराणा दुकानात, मुसलीच्या रॅकच्या बाजुला?? असा विचार मनात चमकुन गेलाच!!
आता इकडून तिकडे जाणाऱ्या आजूबाजूच्या लोकांना माझीच शंका यायला लागली होती बहुतेक, ही बाई काय त्या प्रेमळ जोडप्याकडे बघत उभी आहे! लोकांना काय माहित माझं चिया चिया आणि त्यांचं जिया जिया चाललंय ते! तिथल्या लोकांना नक्कीच वाटलं असेल कि ये औरत हर अँगलसे देख राही है लव्ही डव्ही जोडपेको. शेवटी मी चिया सिड्सचा नाद सोडला आणि चडफडत तिथुन निघाले.
तसं अश्या प्रकारचे सांस्कृतिक धक्के इथे अधुनमधुन बसतच असतात, फक्त किराणा सामान घ्यायला गेल्यावर असा धक्का कधी बसेल असं वाटलं नव्हतं.
कुणाचं काय तर कुणाचं काय?
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा