खुन्नस

आज जवळच्या दुकानात गेले होते. बिलिंगच्या रांगेत दोन पंचाहत्तरीचे काका माझ्या पुढे. मला वाटलं ते मित्रच आहेत पण अचानक सगळ्यांत पुढे उभे असलेले काका माझ्या पुढे उभ्या असलेल्या काकांवर उचकले ना! जर्मनमधे त्यांनी शाब्दिक बाण सोडायला सुरुवात केली. 

एकदम पुढचे काका “अहो काय तुम्ही? काही सोशल डिस्टंसिंग वगैरे आहे की नाही हं? कोरोना का मेलाय का? लांब उभे रहा ना जरा. लस घेतली, मास्क लावला की संपलं का सगळं? अजुनही आहे सोशल डिस्टंसिंगचा नियम लागू! हे हे खाली बघा. दिड दिड मीटरवर पट्ट्या लावलेल्या आहेत ना.. असे कसे तुम्ही इतके पुढे  आलात!”

माझ्या पुढचे बिचारे काका त्यानी जे सामान घेतलंय त्यासाठी होणाऱ्या रकमेचे नाणे मोजत होते आणि त्या नादात चुकून थोडे पुढे गेले. एक एक सेंट मोजुन द्यायचा म्हणजे केवढं जोखमीचं काम! तरी मला शंका आली बरं, जर्मनकाका, तेही समोरच्याला उत्तर न देणारे? ये कैसे हो सकता है? एवढे शाब्दिक बाण सोसुनही स्थितप्रज्ञ! कमाल आहे! मला वाटलं त्यांची वाचा बसली की काय? का त्यांनी मुद्दाम दुर्लक्ष केलं दुसऱ्या काकांकडे? 

वाटलं, त्या सगळ्यांत पुढच्या काकांना आपणच सांगावं की जाऊद्याना काका कशापायी ताप करून घेताय? झालं तुमचं बिलिंग होईलच की आता. तुम्हीच व्हा की पुढं. इथं मी एव्हढं जड बास्केट घेऊन उभी आहे, त्यात हे काका नाणे मोजण्यात मग्न! मला भाजीपाला काउंटरवर ठेवायचा आहे. सोडा की आता! अब क्या काकाकी जान लोगे क्या? काउन खुन्नस देऊन राहिले?   

तेवढ्यात नाणे मोजणी पूर्ण झाल्याझाल्या माझ्या पुढचे काका कडाडले! “काय हो? तुम्हाला चष्मा लावुनही दिसतही नाही वाटतं मी इथे नाणी मोजतोय ते? त्यामुळे चुकून थोडं पुढे आलो असेल. त्यांत इतकी काय अडचण तुम्हांला? आणि मी काय कोरोनाग्रस्त आहे की काय हं? खोकलो का काय मी तुमच्यावर? मी लसही घेतलीये आणि व्यवस्थित मास्कही लावला आहे. तुम्ही हला की पुढे जरा. त्या बाईचं बिलिंग झालंय केव्हाच! मी खोळंबलोय, आवरा लवकर! तुम्हाला काय वाटलं मी काही बोलणारच नाही कि काय? मला काय खालच्या पट्ट्या दिसत नाहीत कि काय हं?“

अरारा खतरनाक! फराफरा आणि टराटरा!! 

एकदम पुढचे काका “जातोय ना मी! तुमच्यासारखा थोडीच आहे कोणालाही जाऊन चिकटणारा!”

बिलिंग काकू हैराण, मी परेशान! 

नाणे काका “हं निघा आता!” 

एवढं बोलुन ते थोडं पुढे सरकतील आणि मला बास्केट काउंटरवर रिकामी करता येईल असं वाटलं. पण छे! सगळ्यांत पुढच्या काकांचं बिलिंग होइपर्यंत नाणे काका एक नाही आणि दोन नाही. 

बाजूच्या काउंटरवर जावं म्हणलं तर एव्हाना त्या काउंटरवर ४-५ लोकांचं बिलिंग होऊन ते काउंटर बंदही झालं. हम जिस लाईन में खडे होते है.. तिथं गडबड झालीच पाहीजे! एकदाचं नाणे काका पुढे सरकले, त्यांनी पुन्हा दहावेळा नाणे मोजुन पैसे दिले. बिलिंग काकूनी हुश्श केलं आणि त्यांच्या चेहऱ्यावर भाव “कौन है ये लोग? कहांसे आते है ये लोग? और क्यूँ आते है ये लोग?”

मॅगी काकूंच्या वयाच्या आसपासची लोकं लैच डेंजर आहेत इथं...

ता.क. : कोणीतरी नाणेबंदी करा राव इथं! हे काका काकु लोक एक एक सेंट मोजुन पैसे देतात आणि आपण असे नाणे मोजुन पैसे द्यायचा विचार जरी केला तरी, रांगेतले आपल्या मागचे लोक खाऊ की गिळू नजरेने बघतात!!

सौ. राजश्री उपेंद्र पुराणिक 

#माझी_म्युनिक_डायरी