सिंघम

 आज किराणा सामान आणायला भारतीय दुकानात निघाले होते. मेट्रोमध्ये दाराशीच उभी राहिले कारण पुढच्याच स्टेशनवर  उतरायचं होतं. मी आत गेले आणि मेट्रोचं दार लागायला सुरुवात झाली... 

तोच धाडकन एक पाय दोन्ही दारांच्या मध्ये आला.. (डरले ना मी) लगेच दोन हात दोन्ही दरवाजांना बाजूला सरकवत होते! “बाबो.. ये हो क्या रहा है भाई” असा विचार करून मी समोर बघितलं तर समोरच्या सीटवर बसलेल्या आजोबांचा चेहरा पांढरा फट्ट पडलेला! मनात विचार आला “आजोबा कानात फुंकर मारू का? घाबरू नका”. कानात फुंकर काय कानात फुंकर? तुझ्यासहीत आजूबाजूच्यांचे चेहरेही पांढरे फट्टक पडलेत! 

खरं सांगायचं तर लोकांना वाटलं कोणीतरी हल्लेखोर वगैरे दार बळजबरी उघडतोय! त्यात मी एकटीच दारात उभी होते त्यामुळे बाकीच्या लोकांना माझीच दया आली असणार. 

दरवाजांच्या वर लाल लाईट लकलक करत होता, दरवाजा लागतानाचा आवाज येत होता आणि त्यात जोरदार शक्ती लावून एक लेडी सिंघम ट्रेनमध्ये घुसायचा प्रयत्न करत होती!

वाटलं झालं आता अडकतीये सिंघम... बरं तिला आत ओढावं असा विचार केला पण तिचे दोन्ही हात दोन दरवाजांना शक्ती लावत होते! आजूबाजूचे सगळे लोक टरकले होते. शेवटी एक जोरदार हिसका देऊन लेडी सिंघमने दार उघडुन ट्रेनमध्ये प्रवेश केला! 

तिच्याकडे निरखून बघितलं तर कळलं की ही कशची लेडी सिंघम ही तर काडी सिंघमी! एकदम सुकडी, अगदी पाप्याचं पितर (हा शब्द कुठेतरी वापरायची फार इच्छा होती बघा!) नक्की काय खातेस ग बाई? असं विचारावं म्हटलं पण ती फारच भंजाळलेली होती. 

हं तर काडी सिंघम आत आली आणि दरवाजा लागला. मला वाटलं आता काडी सिंघम एखाद्या गुंडाला बुकलून काढेल किंवा तिला कोणीतरी आजुबाजुचे अद्वातद्वा बोलतील; गेलाबाजार ट्रेनचा ड्रायव्हर येऊन भांडेल; तेव्हढाच आपला टाईमपास! पण छ्या, तसं काहीच घडलं नाही आणि माझं स्टेशन आलं. 

नाईलाजास्तव काडी सिंघमकडे एक कटाक्ष टाकून मी जड पावलांनी तिथून निघाले तर ते पाप्याचं पितर बिडी वळत होतं! मनात म्हटलं पुढच्याच स्टेशनवर उतरायचं होतं त्यासाठी केवढा खटाटोप केला काडी सिंघमने! इथले लोक ट्रेनमध्ये #चैतन्यकांडी वळायला लागले की समजुन जायचं ”अगला स्टेशन इनका है!”

सौ. राजश्री उपेंद्र पुराणिक 

#माझी_म्युनिक_डायरी