बापरे! आज चक्क “पुर्ण एक वर्ष” झालंय हे घरून काम करत आहेत! आम्हांला दोघांनाही आश्चर्य वाटतंय की “हे वर्ष कसं गेलं ते कळलंच नाही!” असं म्हणायला वाव आहे. म्हणजे आम्ही एकमेकांना सलग २४ तास सहन करू शकतो आणि तेही एक वर्ष वगैरे ह्याचा साक्षात्कार झालाय! चला निवृत्तीनंतरची चिंता मिटली.
चिरंजीवांची शाळा बऱ्यापैकी ऑनलाईनच होती त्यामुळे त्यातूनही सिद्ध होतंय की सगळे एकमेकांना समजुन उमजुन २४ तास एकत्र राहु शकतात!
बाकी काहीही असो पण ऑफीस सुरु झालं तर अजिबात करमणार नाही मला! का म्हणजे काय.. सततच्या मिटींग्ज आणि त्यातले वैताग आणणारे शब्द!
There are two things... (मला नाही म्हणत कधी, नेहमी आपलं माझी एक गोष्ट ऐकत नाहीस!)
Honestly! (बाबो, इतकं खरं बोलत असतात का?)
I will get back to you! (मला तर नेहमी, सध्या वेळ नाहीये नन्तर बोलु म्हणुन कधीच बोलत
See, this is simple! (मला तर नेहमी “सगळं कॉम्प्लिकेटेड करून ठेवतेस!”)
You are on mute, please unmute! (आणि मला, थोडावेळ तोंड बंद ठेवायला काय घेशील?)
It should have been done! (हो बरोबर आहे!)
बरं, हा कानांवरचा अन्याय एक दिवस नाही तर अख्ख एक वर्ष सहन करायचा म्हणजे काय! आणि हो, कोणत्याही खोलीत जा, लगेच आपल्याला बाहेर हकललंच म्हणुन समजा! त्यात दोघांचेही परवलीचे शब्द ठरलेले,”आई प्लिज माझं लेक्चर चालु आहे!“ “अगं ए जरा बाहेर जा!”
जसं काही मी ह्यांच्या लेक्चर नाहीतर मीटींग्जच्या व्हिडीओ कॉलमध्ये जाऊन ह्यांच्या टीचर आणि कलिग्जला एखादं गाणं म्हणून आणि नाचुनच दाखवणार आहे! अरे काय हिरोपंती आहे राव!
एक मात्र आहे ज्या दिवशी ऑफीस सुरु होईल त्या दिवशी, मी ह्याना ऑफीसला वाटी लावतांना, डोळ्याला पदर म्हणजे जॅकेटची बाही (हो, ईथे थंडी खुप आहे अजुन!) लावुन अगदी मनातुन म्हणेल “बायकोकी दुवाएं लेता जा। जा तुझको तेरा ऑफीस मिले। घरकी कभी ना याद आए, ऑफीस में इतना काम मिले।” जरा जास्तच झालंय नै! पण दुसरं काही सुचतच नाहीये “वर्षपुर्ती” निमित्त, करावं तरी काय माणसानं!
तर, माझे बरेच मित्रमैत्रिणी ह्या भयंकर परिस्थितीतुन जात आहेत, मला माहिती आहे! त्यामुळे कमेंट्समध्ये तुम्हीही परवलीचे शब्द, होमऑफीस, होमस्कुलिंगच्या गमती नक्की सांगा!
